Hij stond in de planning voor donderdag, maar ze voorspelden zulk slecht weer en woensdag was het nog zo lekker, dat ik er toch voor gekozen heb woensdagmiddag alsnog te gaan. Goede keuze, want op 3 spettertjes na was het droog en verder ook best lekker.
Deze etappe staat niet al te best bekend, maar eerlijk gezegd vond ik het heel erg meevallen. Nou scheelt het misschien dat ik het met minder mooi weer, op een doordeweekse dag gelopen heb. Ik kan me voorstellen dat het met bijvoorbeeld een mooi pinksterweekend vergeven is van de motorrijders. Maar als ik zou moeten kiezen tussen het eerste stuk (Pieterburen-Groningen) of dit, geef mij dan dit maar. Er zaten best hele leuke stukken tussen, al waren er inderdaad ook soms lange stukken rechte weg.
Lekker gelopen, halverwege door mijn fantastische moeder voorzien van een warme maaltijd, lekker in de auto opgegeten. Want warm van het lopen was het buiten toch wel te koud om stil te gaan zitten.
Vlak voor Coevorden nog even een kleine verrassing: langs de snelweg loopt een pad. Alleen, het bevind zich op een stuk waar dus niet gemaaid word. Het gras groeit dus letterlijk tot je heupen en voor het pad moet je even zoeken:
Andere kant (waar ik dus net gelopen heb):
Dan een lang stuk langs het kanaal, maar dan is daar eindelijk toch Coevorden:
En helaas viel Coevorden zelf mij een beetje tegen. Bij mijn weten is Coevorden een stad met nog veel authentieke, oude gebouwen. Of het is er inmiddels niet meer, of de route loopt er gewoon niet langs, of ik krijg het straks bij het verlaten van Coevorden nog te zien, maar in deze etappe is er weinig moois van Coevorden te zien. Het park waar je doorloopt is wel leuk, maar na alle bossen die je al gehad hebt is het toch maar een matig aftreksel van de natuur. Nog wel langs de oude watertoren gekomen:
En na een dikke 20 kilometer was daar dan het station, waar mijn moeder als in de auto zat te wachten.
Alles bij elkaar heb ik inmiddels 131 kilometer te voet afgelegd. Het klinkt onvoorstelbaar en zo voelt het ook helemaal niet, maar dat is toch echt wat het boekje zegt.
Op naar de volgende etappe, Coevorden-Hardenberg! En mam, ontzettend bedankt!!!!
Groetjes, Sigrid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten